35.000 «σκλαβό – απασχολούμενοι» με 305 ευρώ χωρίς ασφάλιση μέσω Voucher

Σαν «σιδηροδέσμιοι», χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, χωρίς ένσημα και με αμοιβές 305 ευρώ το μήνα καθαρά (!) απασχολούνται μέσω… voucher τουλάχιστον 35.000 πολίτες αυτή την περίοδο, με την κυβέρνηση αφενός να «χορηγεί» με τζάμπα προσωπικό κυρίως επιχειρηματίες – «μεγαλοκαρχαρίες», αφετέρου να «κρύβει κάτω από το χαλί» -μόνο από το συγκεκριμένο τρικ- μισή ποσοστιαία μονάδα ανεργίας.

Το συμπέρασμα αυτό και πολλά ακόμη (τραγικά) ενδιαφέροντα όσον αφορά στις συνθήκες, τους όρους απασχόλησης και τα μηνιάτικα της κατηγορίας των… «voucherαπασχολουμένων», προκύπτει από τις απαντήσεις που δίνει η «Πρωτοβουλία εργαζομένων με Voucher» ρίχνοντας άπλετο φως πάνω στις νέες, μνημονιακές συνθήκες «σκλαβεργασίας». Οσοι παίρνουν στα χέρια τους τη λεγόμενη και «επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας» (voucher) όχι μόνο δεν έχουν κανένα εργασιακό δικαίωμα, αλλά δεν μπορούν ούτε να αρρωστήσουν για 10 ημέρες, κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης ψευτό – απασχόλησης τους, αφού σε μια τέτοια περίπτωση χάνουν ακόμη και το δικαίωμα λήψης του μηνιάτικου των… 305 ευρώ!

Οι απαντήσεις που δίνει η «Πρωτοβουλία εργαζομένων με Voucher» για το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο στην Ελλάδα, με τις ευλογίες της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και της τρόικας, είναι ενδεικτικές και αξίζουν της προσοχής σας (άλλωστε, οι περισσότεροι, πλέον, πολίτες οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην «σκλαβαπασχόληση»):

1) Συγχαρητήρια είσαι «ωφελούμενος» voucher! Και τώρα;

Έχεις στα χέρια σου την «επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας». Σου δίνεται η ευκαιρία τις δύσκολες αυτές μέρες να ξεκινήσεις την εργασία σου στη θέση που «επιθυμείς». Συγχαρητήρια για αυτό, αλλά ποια είναι η πραγματικότητα;

Στην ουσία, ανήκεις σε μια διαφορετική ομάδα, που δεν έχει κανένα εργασιακό δικαίωμα. Παρόλο που παράγεις έργο, δεν θεωρείται ότι εργάζεσαι, αλλά ότι ωφελείσαι… Ότι καταρτίζεσαι.. Έτσι, σου προσδίδεται η ιδιότητα του πρακτικάριου με σεμιναριακή – πρακτική άσκηση.

Τι σημαίνει αυτό; Οσα πτυχία και να έχεις, είτε διπλώματα, είτε μεταπτυχιακά, είτε διδακτορικά, παίρνεις μισθό ανειδίκευτου εργάτη χωρίς να έχεις καν τα δικαιώματά του.

2) Άρα τι δικαιώματα έχεις;

Ουσιαστικά κανένα. Αυτό που σου προσφέρεται είναι ιατροφαρμακευτική κάλυψη και όχι συντάξιμα ένσημα, ενώ διατηρείς την κάρτα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Παρά ταύτα, αν αρρωστήσεις πάνω από 10 μέρες (σύνολο 60 ώρες) χάνεις τις παροχές και βγαίνεις από το πρόγραμμα, όσο καιρό και αν έχεις δουλέψει. Και για να μην ξεχνιόμαστε η «ωφέλεια» χάνεται εξ ολοκλήρου και δεν πληρώνεσαι τίποτα, επίσης μη λαμβάνοντας υπόψη πόσο καιρό δούλεψες.

3) Πώς και πόσα πληρώνεσαι;

Όσον αφορά τις αποδοχές, αφενός υπάρχει 23% φόρος και αφετέρου, είναι «θολό το τοπίο» γύρω από τις ημερομηνίες των πληρωμών. Πότε, από ποιον και κυρίως αν θα πληρωθείς, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά, ούτε τα ίδια τα ΚΕΚ, που είναι οι μεσάζοντες του προγράμματος. Μέχρι στιγμής, αυτοί που πληρώθηκαν το εκπαιδευτικό επίδομα (305 ευρώ καθαρά) είναι λίγοι και βρίσκονται ήδη στο πέρας της πρακτικής τους, ενώ να σημειωθεί ότι η τριμερής σύμβαση έγραφε ότι το επίδομα καταβάλλεται μετά το πέρας του πρώτου μήνα από την έναρξη της πρακτικής στη εταιρία.

Έτσι, η αποπληρωμή μας από τα ΚΕΚ για το σεμιναριακό κομμάτι μέχρι στιγμής ήταν εκπρόθεσμη και εκτός της υπογραφείσας σύμβασης εργασίας. Και τι θα γίνει με το υπόλοιπο ποσό; Θα καταβληθεί στην ώρα του ή η «ωφέλεια» θα προσφέρει επιπλέον οικονομική στενότητα; Διότι, πρακτικά, παράγεις έργο και άρα θα πρέπει να πληρώνεσαι… αντ’ αυτού ξοδεύεσαι κι από πάνω.

4) Τελικά τι ρόλο παίζουν τα ΚΕΚ;

Τα ΚΕΚ είναι οι μεσάζοντες ευρέσεως εργασίας. Διαχειρίζονται τα προσωπικά στοιχεία που τους δίνουμε εμείς οι «ωφελούμενοι» όπως θέλουν, στέλνοντας κατά συρροή τα βιογραφικά, ανεξαρτήτως των επαγγελματικών αντικειμένων των ενδιαφερομένων, μήπως και τσιμπήσουν καμιά παραπάνω σύμβαση, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη που υπάρχει. Επιχορηγούνται με πάνω από 1.000 ευρώ το «κεφάλι» και δρουν εν τέλει ως «ενοικιαστές ανθρώπων». Οι «ωφελούμενοι» καταρτιζόμενοι είναι τουλάχιστον 35.000!

Σημειώνεται ότι οι εταιρίες αυτές πληρώνονται πολύ νωρίτερα και από τους «ωφελουμένους» και αποδεσμεύουν τα χρήματα όποτε τους συμφέρει.

Εάν ένας ωφελούμενος διακόψει τη σύμβαση σταματά αυτομάτως και το δικαίωμα είσπραξης των δεδουλευμένων. Με λίγα λόγια, εμείς οι «voucher-άδες» είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης.

5) Και ποιους τελικά συμφέρει, τους ωφελούμενους ή τους εργοδότες;

Ο εργοδότης δεν ξοδεύει «μία», ενώ εσύ εργάζεσαι γι’ αυτόν, ίσα – ίσα επιδοτείται γι’ αυτό και τελικά έχει τζάμπα εργατικό δυναμικό. Είναι σαφές, λοιπόν, ποιοι έχουν το συμφέρον. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν παρατηρηθεί απολύσεις εργαζομένων με σκοπό η θέση τους να καλυφθεί από ωφελούμενους που «ανακυκλώνονται» κάθε 5 μήνες.

Άρα, όσο και να προσπαθήσεις, ότι και να σου πουν, όσο και καλός να’ σαι, το πιο πιθανό είναι ότι θα «ανακυκλωθείς».