Ξεπουλάνε τη «ραχοκοκαλιά» της ΔΕΗ – Το παρασκήνιο για τον ΑΔΜΗΕ
Η πτώση της φαύλης και διεφθαρμένης συγκυβέρνησης είναι πλέον θέμα χρόνου. Όμως αυτό ακριβώς την κάνει πιο επικίνδυνη καθώς θα επιχειρήσει να ξεπουλήσει, όσο όσο και με συνοπτικές διαδικασίες, «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας καθώς και στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις σε κολλητούς και διαπλεκόμενους.
Μία από αυτές τις επιχειρήσεις είναι ο ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) που αποτελεί θυγατρική κατά 100% του ομίλου της ΔΕΗ. Ο ΑΔΜΗΕ είναι η «ραχοκοκαλιά» της ηλεκτρικής βιομηχανίας της χώρας καθώς συνδέει τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με τους σταθμούς διανομής και τον τελικό καταναλωτή. Ουσιαστικά ο ΑΔΜΗΕ ελέγχει το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας που αποτελείται από 11.000 χιλιόμετρα εναέριων γραμμών υψηλής τάσης και υπόγειων και υποβρύχιων καλωδίων υψηλής τάσης (150 και 400 χιλιάδων βολτ) που διασυνδέουν την ηπειρωτική Ελλάδα, 221 Υποσταθμούς και Κέντρα Υψηλής Τάσης και τα Εθνικά Κέντρα Ελέγχου Ενέργειας (ένα στον Άγιο Στέφανο Αττικής, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στην Πτολεμαΐδα). Ταυτόχρονα, ο ΑΔΜΗΕ διαχειρίζεται το σύνολο σχεδόν των μηχανισμών χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ είναι υπεύθυνος για τη διενέργεια του διασυνοριακού εμπορίου.
Γίνεται αντιληπτό από τον καθένα η τεράστια σημασία της συγκεκριμένης επιχειρήσεις καθώς εξασφαλίζει τον απρόσκοπτο εφοδιασμό κάθε παραγωγικής δραστηριότητας με ηλεκτρικό ρεύμα (δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σε περίπτωση πολεμικών επιχειρήσεων επιχειρήσεις σαν τον ΑΔΜΗΕ είναι οι πρώτες που πλήττονται).
Και, όμως, η κυβέρνηση προωθεί την ιδιωτικοποίηση της εν λόγω επιχείρησης με το σχετικό νομοσχέδιο να προωθείται για συζήτηση στη Βουλή, πιθανόν την ερχόμενη εβδομάδα. Ακόμη και αν δεν λάβουμε υπόψη την στρατηγική σημασία της επιχείρησης η πώληση της δεν δικαιολογείται ακόμη και με στενά οικονομικούς όρους. Ο ΑΔΜΗΕ είναι μια πλήρως ανεξάρτητη και αυτοχρηματοδοτούμενη εταιρία, δεν επιδοτείται ούτε από τη ΔΕΗ Α.Ε. ούτε από το Ελληνικό Δημόσιο και η λειτουργία του δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η εμπορική αξία των παγίων και του εξοπλισμού που αξιοποιεί εκτιμάται σε τρέχουσες τιμές σε περισσότερα από 8 δις. ευρώ. Η εταιρία έχει σταθερά ετήσια έσοδα 260 – 300 εκατ. ευρώ από τη διαχείριση του δικτύου και ετήσια κέρδη 116 εκατ. ευρώ (για το 2013).
Αυτήν την «προίκα» αναμένεται να πάρει ο υποψήφιος ιδιώτης δίνοντας ένα ελάχιστο ποσό της τάξης των 400 – 450 εκατ. ευρώ! Με άλλα λόγια ο νέος ιδιοκτήτης του ΑΔΜΗΕ, θα έχει εξασφαλισμένο ένα εγγυημένο και διόλου ευκαταφρόνητο κέρδος, χωρίς κανένα επενδυτικό ρίσκο, το οποίο θα εισπράττει από τα νοικοκυριά. Παράλληλα οι καταναλωτές, η βιομηχανία και η χώρα θα βρίσκεται ουσιαστικά σε ομηρία από τα ιδιωτικά συμφέροντα που θα κατέχουν και θα εκμεταλλεύονται το μονοπώλιο των δικτύων μεταφοράς, τη στρατηγικότερη εθνική υποδομή.
Επίσης, δεν αντέχει σε κριτική και το επιχείρημα ότι δήθεν πωλείται ο ΑΔΜΗΕ για να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις καθώς: α) και στη διετία της κρίσης 2011-2012 ο ΑΔΜΗΕ έκανε επενδύσεις ύψους 253 εκατ. ευρώ, β) το ελληνικό σύστημα μεταφοράς δεν αντιμετωπίζει σήμερα προβλήματα, υπάρχουν 5 διεθνείς διασυνδέσεις με χώρες με φθηνό ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής και η οικονομική ύφεση έχει περιορίσει την ζήτηση και έχει σχεδόν εξαφανίζει τις αιχμές φορτίου οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος μπλακ άουτ και γ) υπάρχουν μελέτες στον ΑΔΜΗΕ για κάλυψη των αναγκών διασύνδεσης Κρήτης και Κυκλάδων με μικρότερα κόστη, της τάξης των 500 – 600 εκατ. ευρώ.
Ομως, η κυβέρνηση κωφεύει απέναντι στην συντριπτική επιχειρηματολογία υπέρ της μη πώλησης του ΑΔΜΗΕ διότι προφανώς θεωρεί ως σπουδαιότερο την εξυπηρέτηση ιδιωτικών και διαπλεκόμενων συμφερόντων.
Μάκης Ντόβολος