Με ποια «τρικ» η κυβέρνηση μειώνει την ανεργία – Η «χοάνη» του μη ενεργού πληθυσμού

Με ένα «νομότυπο» για τη μεθοδολογία της στατιστικής «τρικ» φαίνεται να παίζει με τους αριθμούς η κυβέρνηση μειώνοντας, εικονικά, την ανεργία κατά 0,1 ποσοστιαία μονάδα, το Φεβρουάριο του 2014. Ο στόχος είναι προφανής: η καλλιέργεια κλίματος μείωσης της ανεργίας, τη στιγμή που μέσα από τη δεύτερη ανάλυση ακόμη και των δεδομένων της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι οι μη έχοντες εργασίας αυξάνονται καθημερινά, ενώ οι θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της χώρας συνεχίζουν να μειώνονται!

Η ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για την εικόνα του εργατικού δυναμικού φέτος το Φεβρουάριο, μετά από την προσεκτική ανάλυση των στοιχείων της, «αποκαλύπτει» τον τρόπο με τον οποίο, «νομότυπα», παρουσιάζεται μια σχεδόν μηδενική υποχώρηση της ανεργίας για τη διευκόλυνση της δημιουργίας εντυπώσεων (και μόνο). Οι κυβερνητικοί επικοινωνιακοί τακτικισμοί στηρίζονται σε δύο δεδομένα:

1) Το δειγματοληπτικό σφάλμα

Οπως αναφέρεται στα «ψιλά» γράμμα των ανακοινώσεων της ΕΛΣΤΑΤ, «ακόμα και στο επίπεδο των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων υπάρχουν περιπτώσεις που λόγω μικρού μεγέθους δείγματος και πληθυσμού, οι εκτιμήσεις συνοδεύονται από ιδιαίτερα μεγάλα δειγματοληπτικά σφάλματα». Από μόνη της, η φράση αυτή δίνει, όπως άλλωστε οι κανόνες της στατιστικής ορίζουν, ένα «άλλοθι» στην κυβέρνηση για να δείχνει σχεδόν μηδενική μείωση της ανεργίας και τα «παπαγαλάκια» να κάνουν λόγο όλη την ημέρα, χθες, ότι «για τρίτο συνεχόμενο μήνα μειώνεται η ανεργία». Ανάλογη, πορεία, σημειωτέον, κατέγραφε η ανεργία επί Σημίτη, λίγο πριν τις εκλογές του 2014.

2) Ο ανενεργός πληθυσμός

Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός ανέργων περνά βάσει των κανόνων της στατιστικής στην κατηγορία του «μη ενεργού οικονομικά πληθυσμού». Τι είναι αυτή η κατηγορία; Πολλοί την χαρακτηρίζουν σαν την κατηγορία στην οποία μπαίνουν οι ηλικιωμένοι και οι… πολίτες – «ζόμπι». Το θέμα είναι ότι πολύ πιο γρήγορα απ΄ όσο οι περισσότεροι νομίζουν οι άνεργοι περνούν στην κατηγορία του μη ενεργού πληθυσμού.

Προσέξτε το εξής: Απασχολούμενοι (ως ορισμός) νοούνται τα άτομα ηλικίας 15 ετών και άνω τα οποία την εβδομάδα αναφοράς είτε εργάστηκαν έστω και μία ώρα με σκοπό την αμοιβή ή το κέρδος, είτε εργάστηκαν στην οικογενειακή επιχείρηση, είτε δεν εργάστηκαν αλλά είχαν μια εργασία ως μισθωτοί ή επιχείρηση από την οποία απουσίαζαν προσωρινά.

Ανεργοι θεωρούνται τα άτομα ηλικίας 15 – 74 ετών που δεν χαρακτηρίστηκαν ως απασχολούμενοι (σύμφωνα με τον προηγούμενο ορισμό), ήταν άμεσα διαθέσιμοι για εργασία και είτε αναζητούσαν ενεργά εργασία τις τελευταίες 4 εβδομάδες, είτε είχαν βρει μια εργασία που θα αναλάμβαναν μέσα στους επόμενους 3 μήνες.

Ποιοι είναι οι οικονομικά μη ενεργοί; Ολοι οι υπόλοιποι! Πολύ απλά, αυτό σημαίνει ότι ένας άνεργος μπορεί να μπει στη «χοάνη» του μη ενεργού πληθυσμού «αποφορτίζοντας» το ποσοστό ανεργίας, μέσα σε χρονικό διάστημα ενός έως και τριών μηνών. Από άνεργος «βαπτίζεται» σαν «μη ενεργός» (πολίτης – «ζόμπι») και να οι επιτυχίες της κυβέρνησης… Να πώς «ψαλιδίζονται» κατά 0,1% (0,1 ποσοστιαία μονάδα για την ακρίβεια, αλλά το αναφέρουμε και έτσι επειδή οι περισσότεροι έχουν συνηθίσει να το διαβάζουν όπως λανθασμένα το μεταδίδουν τα περισσότερα ΜΜΕ) και οι «παπαγάλοι» ανεβαίνουν στα δέντρα για να πανηγυρίσουν ενώ η πλειονότητα της κοινωνίας, μακριά από τις κάμερες, «λιώνει».

Η αλήθεια

Στην προκειμένη, στα στοιχεία του Φεβρουαρίου, σε σχέση με τα αντίστοιχα του Ιανουαρίου, με αυτό το «νομότυπο» και καθ’ όλα αποδεκτό βάσει των κανόνων της στατιστικής «τρικ», από την κατηγορία «άνεργοι» στους «μη ενεργά οικονομικούς» πέρασαν έως και 12.095 άτομα. Αυτοί, όπως ήδη επεξηγήθηκε, ήταν άνεργοι οι οποίοι δεν είχαν βρει δουλειά τους προηγούμενους 3 μήνες. Και για τη στατιστική, θεωρούνται πλέον μη ενεργοί οικονομικά – «ζόμπι».